آزمایشگاه تحقیقاتی سیستم‌های رایانشی-فیزیکی

یک سامانهٔ فیزیکی مجازی یا سیستم فیزیکی سایبری (CPS) یک مکانیزم کنترل یا نظارت توسط الگوریتم‌های مبتنی بر کامپیوتر است و به صورت محکمی با اینترنت و کاربران آن یکپارچه شده است. در سیستم‌های فیزیکی سایبری اجزای فیزیکی و نرم‌افزاری به شدت در هم تنیده شده‌اند و هر عملیاتی بر روی فضاهای مختلف و مقیاس‌های زمانی به روش‌های متعددی بیان می‌شوند و روش رفتاری متمایز با یکدیگر به وسیلهٔ هزاران روش که با تغییر متن انجام می‌شود، تعامل می‌کنند.[۱] نمونه‌هایی از CPS شامل شبکه هوشمند، سیستم‌های خودمختار خودرو، نظارت پزشکی، سیستم‌های کنترل فرایند، سیستم‌های رباتیک و خلبان خودکار است. CPS شامل روش‌های transdisciplinary(فرارشته)، ادغام نظریه سایبرنتیک‌ها، مکاترونیک، طراحی و فرایند علم است.[۲][۳][۴] کنترل فرایند اغلب به سیستم‌های جاسازی شده اشاره می‌کند. در سیستم‌های جاسازی شده تأکید بیشتر بر اطلاعات و عناصر محاسباتی است و کمتر مشتاق برای ایجاد پیوند بین عناصر محاسباتی و فیزیکی است. CPS نیز شبیه به اینترنت اشیاء (IoT) است و از معماری پایه‌ای شبیه به آن استفاده می‌کند.CPS یک ترکیب و هماهنگی قوی تر بین عنار فیزیکی و محاسباتی ایجاد می‌کند.[۵] پیش سازهای سیستم‌های فیزیکی سایبری را می‌توان در مناطق مختلف به عنوان هوافضا، خودرو، فرایندهای شیمیایی، زیرساخت‌های عمرانی، انرژی، بهداشت و درمان، ساخت و سازهای تولیدی، حمل و نقل، سرگرمی و لوازم مصرفی پیدا کرد.[۶]