چکیده:
امروزه میزان مصرف توان یکی از عواملی است که طراحان مدارهای دیجیتال توجه ویژهای به آن دارند. طراحی مدارهای کارا از نظر میزان مصرف توان دغدغه‌ای اصلی برای طراحی سیستم‌های محاسباتی است. در طراحی سیستم‌های محاسباتی بهینه بودن سیستم از نظر میزان مصرف توان یک دغدغه مهم است. از سوی دیگر در بسیاری از سیستم‌ها، عملیات پردازش صدا، تصویر، ویدئو، عمده عملیات پردازشی را تشکیل می‌دهند که در آنها نیازی به انجام عملیات با دقت بسیار بالا وجود ندارد و اصطلاحاً این عملیات نسبت به کاهش میزان دقت تحملپذیر هستند. از جمله دلایلی که این عملیات را تحملپذیر در برابر کاهش دقت میکند، این است که در بسیاری از موارد خروجی این عملیات باید برای انسان قابل درک باشد؛ با توجه به اینکه مغز انسان توانایی تشخیص برخی از اطلاعات حذف شده و نیز الگوهای با فرکانس بسیار بالا را ندارد، کاهش دقت در درک و دریافت انسان نقشی ندارد. روش محاسبات نادقیق و یا محاسبات تقریبی بر این واقعیت استوار است که برای طراحی سیستم‌هایی که باید از لحاظ میزان مصرف انرژی کارا باشند، میتوان نسبت به دقت مولفه‌های سازنده آن خیلی سختگیر نبود. این نوع خاص محاسبات در واقع مصالحه‌ای میان پیچیدگی- هزینه و کارایی- میزان مصرف توان است. بهره‌گیری از محاسبات تقریبی میتواند با کاهش پیچیدگی مدار، کاهش مساحت، کاهش میزان توان مصرفی، افزایش سرعت و نیز کاهش هزینه‌ها منجر به افزایش کارایی مدارها شود.
در این سخنرانی به بررسی روشهای طراحی مدارات تقریبی پرداخته میشود و نمونه‌هایی از مدارات تقریبی طراحی شده مورد بررسی قرار میگیرد.
